συγκινητικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συγκινητικότης	αἱ	συγκινητικότητες
γενική	τῆς	συγκινητικότητος	τῶν	συγκινητικοτήτων
δοτική	τῇ	συγκινητικότητι	ταῖς	συγκινητικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	συγκινητικότητα	τὰς	συγκινητικότητας
κλητική ὦ!		συγκινητικότης		συγκινητικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκινητικότης < συγκινητικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

συγκινητικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η συγκινητικότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .