χαρούδι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χαρούδι	τα	χαρούδια
γενική		—		—
αιτιατική	το	χαρούδι	τα	χαρούδια
κλητική		χαρούδι		χαρούδια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαρούδι < χαρ(ά) + -ούδι

Ουσιαστικό

χαρούδι ουδέτερο

• (χαϊδευτικό) ό,τι προξενεί ευχαρίστηση

  ※  Χαρούδι στερνό της/τα πλούτια, τρανά,/σα θάμα, της νιότης. (Κωστής Παλαμάς, Περάσματα και Χαιρετισμοί, Γ΄, Ηλιόγερμα στο greek-language.gr)

  ※  Με αφορμή τη φράση περικαλλές ἄγαλμα (= «πανέμορφο χαρούδι» όπως το αποδίδει δανειζόμενος τη λέξη από στίχο του Παλαμά) που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες της αρχαϊκής εποχής για τα έργα τους, ο Καρούζος σημειώνει [...] (Ιωάννης Καζάζης, Σαπφώ greek-language.gr)

  ※  Η θλίψη του για το χαμό της αγαπημένης συζύγου του και καθηγήτριας Ψυχοτεχνικής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Αικατερίνης Στριφτού, την οποία αποκαλούσε «χαρούδι μου» (enet.gr)

Συνώνυμα

• ομορφιά, χαρά