Ῥίον

Δείτε επίσης : ῥίον

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	τὸ	Ῥίον
γενική	τοῦ	Ῥίου
δοτική	τῷ	Ῥίῳ
αιτιατική	τὸ	Ῥίον
κλητική ὦ!		Ῥίον
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ῥίον < ῥίον < προελληνική Ο Ῥίον - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2. το θεωρεί προελληνικό, αν και πιστεύει πως η ετυμολογία του δεν είναι βέβαιη. Θεωρεί πως αν είχε το ϝ μπροστά θα μπορούσε να έχει σχέση με την θρακική λέξη βρία: πόλη^[1]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Ῥίον ουδέτερο

παραθαλάσσια πόλη της Πελοποννήσου, το Ρίο

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

ῥίον
μυκηναϊκή διάλεκτος: 𐀪𐀍 (ri-jo: ακρωτήριο)

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ Ῥίον - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές[επεξεργασία]

Ῥίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] Ῥίον - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

[1]