-η-

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

-η- < στη μορφολογική ανάλυση αρχαίων λέξεων, το αρχαίο ελληνικό -η- ή από την καθαρεύουσα

Ένθημα[επεξεργασία]

-η-

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

-η- < τροπή ληκτικού φωνήεντος -ο ή τροπή του συνδετικού ενθήματος -ο-, αρχικά σε ουσιαστικά με ήτα (στεφάνη, στεφανηφόρος). Επεκτάθηκε και σε λέξεις χωρίς ήτα, ανομοιωτικά, αποφεύγοντας την επανάληψη βραχείων συλλαβών.[1] Συχνά συνυπάρχει μια λέξη με -η- και με -ο- (πυρηφόρος, πυροφόρος)
επέκταση ενός -ᾱ- > -η- σε θέματα που λήγουν σε -ο (ἐλαφηβόλος)

Ένθημα[επεξεργασία]

-η-

  1. τροπή ληκτικού φωνήεντος -ο στη σύνθεση, για ανομοίωση των [o]
    πολλοστός + -μόριος (μόριον) > *πολλοστομόριος > πολλοστημόριος
  2. συνδετικό ή συνθετικό φωνήεν που παρεμβάλλεται μεταξύ των συνθετικών συστατικών στις σύνθετες λέξεις αντί του -ο-
    λαμπαδηδρομία

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. λήμματα «λαμπάδα», «πολλοστός» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]

§133 Παραδείγματα - Debrunner, Albert (1917) Griechische Wortbildungslehre. (O Σχηματισμός των λέξεων στην Αρχαία Ελληνική) Mετάφραση: Ηλίας Τσιριγκάκης, επιμέλεια: Ευάγγελος Πετρούνιας, στο @greek-language.gr, 2008.