principatus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

principatus < princeps

Ουσιαστικό

prīncĭpātus αρσενικό

1. πρωτεία, υπεροχή
2. ηγεμονία
3. βασιλεία
4. μοναρχία

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	principatus	principatūs
γενική	principatūs	principatuum
δοτική	principatuī	principatibus
αιτιατική	principatum	principatūs
κλητική	principatus	principatūs
αφαιρετική	principatū	principatibus
(δ' κλίση)