μοναρχία

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μοναρχία	οι	μοναρχίες
γενική	της	μοναρχίας	των	μοναρχιών
αιτιατική	τη	μοναρχία	τις	μοναρχίες
κλητική		μοναρχία		μοναρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μοναρχία < αρχαία ελληνική μοναρχία < μόνος+ αρχή (με την έννοια του μοναδικού, απόλυτου άρχοντα)

μοναρχία θηλυκό

(πολιτική) μορφή πολιτεύματος όπου η εξουσία συγκεντρώνεται σε ένα και μόνο πρόσωπο (συνήθως βασιλιά ή αυτοκράτορα)

μοναρχία