ηγεμονία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ηγεμονία	οι	ηγεμονίες
γενική	της	ηγεμονίας	των	ηγεμονιών
αιτιατική	την	ηγεμονία	τις	ηγεμονίες
κλητική		ηγεμονία		ηγεμονίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ηγεμονία < αρχαία ελληνική ἡγεμονία

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ʝe.moˈni.a/

Ουσιαστικό

ηγεμονία θηλυκό

1. το να ηγεμονεύει κανείς, να έχει τον έλεγχο της κατάστασης, να κυριαρχεί

   ≈ συνώνυμα: κυριαρχία, παντοδυναμία

   η οικονομική κρίση οδήγησε στην αμφισβήτηση της ηγεμονίας των νεοφιλελεύθερων ιδεών

2. το κράτος ή η περιοχή που διοικείται από έναν ηγεμόνα
   • Παραδουνάβιες Ηγεμονίες: Η Βλαχία και η Μολδαβία ως ημιαυτόνομες περιοχές που ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και διοικούνταν από έναν ηγεμόνα που διόριζε ο Σουλτάνος

Μεταφράσεις

    ηγεμονία

αγγλικά : hegemony (en), paramountcy (en) γαλλικά : 1. hégémonie (fr) 2. principauté (fr)

    Παραδουνάβιες Ηγεμονίες

γαλλικά : Principautés (fr) Danubiennes, Principautés (fr) Unies de Valachie et Moldavie