δήωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δήωση	οι	δηώσεις
γενική	της	δήωσης*	των	δηώσεων
αιτιατική	τη	δήωση	τις	δηώσεις
κλητική		δήωση		δηώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δηώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δήωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή δῄωσις < δῃόω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.o.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δή‐ω‐ση

Ουσιαστικό

δήωση θηλυκό

• (λόγιο) λεηλασία

  ※  Η εντυπωσιακή και απροσδόκητη αυτή νίκη στάθηκε μοιραία, γιατί ο Φίλιππος αποθρασύνθηκε, απέσπασε νέες ενισχύσεις από τους Θράκες και προχώρησε στη δήωση μεγάλων περιοχών της Θεσσαλίας. (Ιστορία του ελληνικού έθνους, τ. Εʹ: Ελληνιστικοί χρόνοι, εκδ. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1973, σελ. 165.)

Μεταφράσεις

    δήωση

→ δείτε τη λέξη λεηλασία