επιδίκαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιδίκαση	οι	επιδικάσεις
γενική	της	επιδίκασης*	των	επιδικάσεων
αιτιατική	την	επιδίκαση	τις	επιδικάσεις
κλητική		επιδίκαση		επιδικάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιδικάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιδίκαση < επί + δίκ- (=δικάζω) + -αση

Ουσιαστικό

επιδίκαση θηλυκό

• η αναγνώριση κάποιου δικαιώματος με δικαστική απόφαση

Μεταφράσεις

    επιδίκαση

αγγλικά : adjudication (en)