μαίευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μαίευση	οι	μαιεύσεις
γενική	της	μαίευσης*	των	μαιεύσεων
αιτιατική	τη	μαίευση	τις	μαιεύσεις
κλητική		μαίευση		μαιεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, μαιεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαίευση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μαίευσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈme.ef.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μαί‐ευ‐ση

Ουσιαστικό

μαίευση θηλυκό

• (λόγιο) το ξεγέννημα, το αποτέλεσμα του έργου του μαιευτήρα ή της μαίας

Συγγενικά

• εκμαίευση

→ και δείτε τη λέξη μαιευτήρας

Μεταφράσεις

    μαίευση

→ δείτε τη λέξη ξεγέννημα

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.