μονοκράτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονοκράτορας	οι	μονοκράτορες
γενική	του	μονοκράτορα	των	μονοκρατόρων
αιτιατική	τον	μονοκράτορα	τους	μονοκράτορες
κλητική		μονοκράτορα		μονοκράτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονοκράτορας < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μονοκράτορας αρσενικό

• ο αυτοκράτορας που βασιλεύει μόνος του σε όλη την έκταση της αυτοκρατορίας του, ιδίως μετά από μια περίοδο συνύπαρξης περισσότερων αυτοκρατόρων που διοικούσαν διαφορετικά τμήματα του κράτους

Μεταφράσεις

    μονοκράτορας