συναδελφότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συναδελφότης	αἱ	συναδελφότητες
γενική	τῆς	συναδελφότητος	τῶν	συναδελφοτήτων
δοτική	τῇ	συναδελφότητι	ταῖς	συναδελφότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	συναδελφότητα	τὰς	συναδελφότητᾰς
κλητική ὦ!		συναδελφότης		συναδελφότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναδελφότης (μαρτυρείται από το 1752) συνάδελφ(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

συναδελφότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) συναδελφότητα