ἕδος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἕδος	τὰ	ἕδᾰ(ᾱ)*
γενική	τοῦ	ἕδους	τῶν	ἑδῶν
δοτική	τῷ	ἕδει	τοῖς	ἕδεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἕδος	τὰ	ἕδᾰ
κλητική ὦ!		ἕδος		ἕδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἕδει
γεν-δοτ	τοῖν		ἑδοῖν
* Όταν προηγείται ε του ε+α > ᾱ (χρέα) και όχι -η όπως στο βέλος, βέλη.
3η κλίση, Κατηγορία 'χρέος' όπως «χρέος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἕδος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sédos < *sed- (κάθομαι)

Ουσιαστικό

ἕδος ουδέτερο

1. το κάθισμα
2. η κατοικία
3. καθήμενο άγαλμα
4. ναός
5. θεμέλιο
6. η ενέργεια του κάθομαι

Συγγενικά

• ἕδρα
• εὐρυεδής
• ὁδός

Πηγές

• ἕδος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἕδος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.