éclat

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

éclat < esclat < éclater

Προφορά

ΔΦΑ : /e.kla/

^ⓘ 

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
éclat	éclats

éclat ^(fr) αρσενικό

1. το κομμάτι σπασμένου αντικειμένου, το θραύσμα
2. η βροντή
3. (μεταφορικά) ο θόρυβος
4. η λάμψη
5. (μεταφορικά) η λαμπρότητα
6. η αίγλη
7. o θάμβος

Συγγενικά

• éclatant
• éclaté
• éclatement
• éclater
• éclateur