Βαβυλωνίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός αρσενικό: Βαβυλωνεύς
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Βαβυλωνίς	αἱ	Βαβυλωνίδες
γενική	τῆς	Βαβυλωνίδος	τῶν	Βαβυλωνίδων
δοτική	τῇ	Βαβυλωνίδῐ	ταῖς	Βαβυλωνίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Βαβυλωνίδᾰ	τὰς	Βαβυλωνίδᾰς
κλητική ὦ!		Βαβυλωνίς*		Βαβυλωνίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Βαβυλωνίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Βαβυλωνίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Βαβυλωνίς < αρχαία ελληνική Βαβυλών + -ίς

Ουσιαστικό

Βαβυλωνίς θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) (εθνικό όνομα) θηλυκό του Βαβυλωνεύς

Πηγές

• Βαβυλωνίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.