Παλληνίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Παλληνίς	αἱ	Παλληνίδες
γενική	τῆς	Παλληνίδος	τῶν	Παλληνίδων
δοτική	τῇ	Παλληνίδῐ	ταῖς	Παλληνίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Παλληνίδᾰ	τὰς	Παλληνίδᾰς
κλητική ὦ!		Παλληνίς*		Παλληνίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Παλληνίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Παλληνίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Παλληνίς < Παλλήν(η) + -ίς

Ουσιαστικό

Παλληνίς θηλυκό

• (πατριδωνυμικό) θηλυκό του Παλληνεύς

Πηγές

• Παλλήνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Παλληνίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.