Τρηχίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Τρηχίς	αἱ	Τρηχῖνες
γενική	τῆς	Τρηχῖνος	τῶν	Τρηχίνων
δοτική	τῇ	Τρηχῖνῐ	ταῖς	Τρηχῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Τρηχῖνᾰ	τὰς	Τρηχῖνᾰς
κλητική ὦ!		Τρηχίς		Τρηχῖνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Τρηχῖνε
γεν-δοτ	τοῖν		Τρηχίνοιν
Το δίχρονο φωνήεν του θέματος σε -ῑν είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δελφίς' όπως «δελφίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τρηχίς < → δείτε τη λέξη Τραχίς

Κύριο όνομα

Τρηχίς θηλυκό

• (πόλη) ιωνικός τύπος του Τραχίς

Πηγές

• Τραχίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Τρηχίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.