ακρίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ακρίτης	οι	ακρίτες
γενική	του	ακρίτη	των	ακριτών
αιτιατική	τον	ακρίτη	τους	ακρίτες
κλητική		ακρίτη		ακρίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ακρίτης < μεσαιωνική ελληνική ακρίτης < άκρες + -ίτης

Ουσιαστικό

ακρίτης αρσενικό

1. (ιστορία) φύλακας των συνόρων του Βυζαντίου

   ≈ συνώνυμα: ακρίτας

2. φύλακας των συνόρων ενός κράτους
3. αυτός που κατοικεί σε ακριτική περιοχή

Συγγενικά

• ακρίτας
• Ακρίτας
• ακριτικός
• Διγενής Ακρίτης
• → και δείτε τη λέξη άκρη

Δείτε επίσης

• Ακρίτες στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    ιστορία

αγγλικά : Akrites (en)

    ακρίτης

αγγλικά : frontiersman (en)