αναπληρωτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναπληρωτής	οι	αναπληρωτές
γενική	του	αναπληρωτή	των	αναπληρωτών
αιτιατική	τον	αναπληρωτή	τους	αναπληρωτές
κλητική		αναπληρωτή		αναπληρωτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναπληρωτής < αναπληρώνω + -τής

Ουσιαστικό

αναπληρωτής αρσενικό (θηλυκό αναπληρώτρια)

1. αυτός που αναπληρώνει ένα διοικητικό στέλεχος σε περίπτωση απουσίας του

   ο αναπληρωτής διευθυντής

2. εκπαιδευτικός που προσλαμβάνεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου (μερικών μηνών) προκειμένου να καλύψει λειτουργικά κενά σε σχολεία
3. καθηγητής πανεπιστημίου, ανώτερος από τον επίκουρο και κατώτερος από τον καθηγητή πρώτης βαθμίδας

Μεταφράσεις

    αναπληρωτής

αγγλικά : substitute (en), deputy (en) γαλλικά : délégué (fr), remplaçant (fr)