διάνοιξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διάνοιξῐς	αἱ	διανοίξεις
γενική	τῆς	διανοίξεως	τῶν	διανοίξεων
δοτική	τῇ	διανοίξει	ταῖς	διανοίξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διάνοιξῐν	τὰς	διανοίξεις
κλητική ὦ!		διάνοιξῐ		διανοίξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διανοίξει
γεν-δοτ	τοῖν		διανοιξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάνοιξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διανοίγω, διανοιγ- + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

διάνοιξις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η διάνοιξη

Πηγές

• διάνοιξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.