επίλογος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	επίλογος	οι	επίλογοι
γενική	του	επίλογου & επιλόγου	των	επίλογων & επιλόγων
αιτιατική	τον	επίλογο	τους	επίλογους & επιλόγους
κλητική		επίλογε		επίλογοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επίλογος < αρχαία ελληνική ἐπίλογος

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈpi.lo.ɣos/

Ουσιαστικό

επίλογος αρσενικό

το τέλος ή αλλιώς η κατακλείδα π.χ. σε μια ιστορία ή σε μια γραπτή έκθεση

Μεταφράσεις

    επίλογος

αγγλικά : epilogue (en) γαλλικά : épilogue (fr)