καλοβάμων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

καλοβάμων (ελληνιστική κοινή) < Κατά το Λεξικό Bailly < αρχαία ελληνική κᾶλ(ον) ξύλο + -ο- + -βάμων (βαίνω)

Ουσιαστικό

καλοβάμων, -ονος αρσενικό ή επίθετο -ων, -ων, -ον

1. (ελληνιστική κοινή) που βαδίζει ισορροπώντας πάνω σε καλόβαθρον (σε ξυλοπόδαρα)

   ≈ συνώνυμα: καλοβάτης

   → δείτε τον νεοελληνικό όρο Καλοβάμονα (ουδέτερο πληθυντικός, υποτάξη πουλιών)

2. ή κατά το Λεξικό LSJ < αρχαία ελληνική κάλ(ως) σκοινί: (ελληνιστική κοινή) ισορροπιστής σε τεντωμένο σκοινί

   Η ερμηνεία, όπως σε κείμενο του ⌘ Μανέθωνος (Manetho astrologus, 2ος αιώνας κε)

Συγγενικά

• καλοβασία

Πηγές

• καλοβάμων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.