καταπίστευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταπίστευση	οι	καταπιστεύσεις
γενική	της	καταπίστευσης*	των	καταπιστεύσεων
αιτιατική	την	καταπίστευση	τις	καταπιστεύσεις
κλητική		καταπίστευση		καταπιστεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπιστεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπίστευση < ελληνιστική καταπιστεύω

Ουσιαστικό

καταπίστευση θηλυκό

• (νομικός όρος) η πράξη κατά την οποία κάποιος εμπιστεύεται ένα αγαθό σε άλλον, ώστε να αυτός να το μεταβιβάσει σε τρίτον

Συγγενικά

• καταπίστευμα
• καταπιστεύω

Μεταφράσεις

    καταπίστευση

γαλλικά : fidéicommis (fr)