κύρτωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κύρτωσῐς	αἱ	κυρτώσεις
γενική	τῆς	κυρτώσεως	τῶν	κυρτώσεων
δοτική	τῇ	κυρτώσει	ταῖς	κυρτώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κύρτωσῐν	τὰς	κυρτώσεις
κλητική ὦ!		κύρτωσῐ		κυρτώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυρτώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κυρτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύρτωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κυρτόω / κυρτῶ + -σις

Ουσιαστικό

κύρτωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κύρτωση

Σύνθετα

• ἐγκύρτωσις

Πηγές

• κύρτωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.