λαλαγγίτα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λαλαγγίτα	οι	λαλαγγίτες
γενική	της	λαλαγγίτας		—
αιτιατική	τη	λαλαγγίτα	τις	λαλαγγίτες
κλητική		λαλαγγίτα		λαλαγγίτες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαλαγγίτα < μεσαιωνική ελληνική λαλαγγίτα < συμφυρμός των λαλάγγ(ι) + -ίτα, πιθανόν κατά το πίτα, ή (ελληνιστική κοινή) λαλάγγ(η) + (τηγαν)ίτα

Προφορά

ΔΦΑ : /la.laŋˈɟi.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐λαγ‐γί‐τα

Ουσιαστικό

λαλαγγίτα θηλυκό

• (γλυκό) είδος γλυκίσματος το οποίο μοιάζει με τηγανίτα

Άλλες μορφές

• λαγγίτα

Μεταφράσεις

    λαλαγγίτα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

λαλαγγίτα < συμφυρμός των λαλάγγ(ι) / λαλάγγιον + -ίτα, πιθανόν κατά το πίτα

Ουσιαστικό

λαλαγγίτα θηλυκό

• (γαστρονομία) είδος τηγανίτας, η λαλαγγίτα

Πηγές

• λαλαγγίτα -  Επιτομή του Λεξικού ⌘ Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].