λαῖλαψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	λαιλᾰπ-
ονομαστική	ἡ	λαῖλαψ	αἱ	λαίλαπες
γενική	τῆς	λαίλαπος	τῶν	λαιλάπων
δοτική	τῇ	λαίλαπῐ	ταῖς	λαίλαψῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λαίλαπᾰ	τὰς	λαίλαπᾰς
κλητική ὦ!		λαῖλαψ		λαίλαπες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λαίλαπε
γεν-δοτ	τοῖν		λαιλάποιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώνωψ' όπως «κώνωψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαῖλαψ < άγνωστης ετυμολογίας με εκφραστικό αναδιπλασιασμό

Ουσιαστικό

λαῖλαψ θηλυκό

• (άνεμος) η λαίλαπα

  ※  4ος αιώνας πκε ⌘ Ψευδο-Ἀριστοτέλης, Περὶ κόσμου, 4 @scaife.perseus

  Τῶν γε μὴν βιαίων πνευμάτων καταιγὶς μέν ἐστι πνεῦμα ἄνωθεν τύπτον ἐξαίφνης, θύελλα δὲ πνεῦμα βίαιον καὶ ἄφνω προσαλλόμενον, λαῖλαψ δὲ καὶ στρόβιλος πνεῦμα εἰλούμενον κάτωθεν ἄνω, ἀναφύσημα δὲ γῆς πνεῦμα ἄνω φερόμενον κατὰ τὴν ἐκ βυθοῦ τινος ἢ ῥήγματος ἀνάδοσιν· ὅταν δὲ εἰλούμενον πολὺ φέρηται, πρηστὴρ χθόνιός ἐστιν.

Πηγές

• λαῖλαψ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαῖλαψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.