μάσησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μάσησῐς	αἱ	μασήσεις
γενική	τῆς	μασήσεως	τῶν	μασήσεων
δοτική	τῇ	μασήσει	ταῖς	μασήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μάσησῐν	τὰς	μασήσεις
κλητική ὦ!		μάσησῐ		μασήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μασήσει
γεν-δοτ	τοῖν		μασησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάσησις (ελληνιστική κοινή) < μαση- (αρχαία ελληνική μασῶμαι) + -σις

Ουσιαστικό

μάσησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η μάσηση, το μάσημα

Πηγές

• μάσησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.