μαχαιρώνω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία 
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ma.xε.ˈɾɔ.nɔ/
Ρήμα[επεξεργασία]
μαχαιρώνω (παθητική φωνή: μαχαιρώνομαι)
- πλήττω με μαχαίρι κάποιον, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ή τον σκοτωμό του
- (μεταφορικά) εξουθενώνω, τραυματίζω, πληρώνω
[επεξεργασία]
- αμαχαίωτα
- αμαχαίρωτος
- καταμαχαιρώνω
- μαχαίρωμα
- μαχαιρωμένος
- μαχαιρωμός
- μαχαιρωτός
- → δείτε τη λέξη μαχαίρι
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Κλίση[επεξεργασία]
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | μαχαιρώνω | μαχαίρωνα | θα μαχαιρώνω | να μαχαιρώνω | μαχαιρώνοντας | |
| β' ενικ. | μαχαιρώνεις | μαχαίρωνες | θα μαχαιρώνεις | να μαχαιρώνεις | μαχαίρωνε | |
| γ' ενικ. | μαχαιρώνει | μαχαίρωνε | θα μαχαιρώνει | να μαχαιρώνει | ||
| α' πληθ. | μαχαιρώνουμε | μαχαιρώναμε | θα μαχαιρώνουμε | να μαχαιρώνουμε | ||
| β' πληθ. | μαχαιρώνετε | μαχαιρώνατε | θα μαχαιρώνετε | να μαχαιρώνετε | μαχαιρώνετε | |
| γ' πληθ. | μαχαιρώνουν(ε) | μαχαίρωναν μαχαιρώναν(ε) |
θα μαχαιρώνουν(ε) | να μαχαιρώνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | μαχαίρωσα | θα μαχαιρώσω | να μαχαιρώσω | μαχαιρώσει | ||
| β' ενικ. | μαχαίρωσες | θα μαχαιρώσεις | να μαχαιρώσεις | μαχαίρωσε | ||
| γ' ενικ. | μαχαίρωσε | θα μαχαιρώσει | να μαχαιρώσει | |||
| α' πληθ. | μαχαιρώσαμε | θα μαχαιρώσουμε | να μαχαιρώσουμε | |||
| β' πληθ. | μαχαιρώσατε | θα μαχαιρώσετε | να μαχαιρώσετε | μαχαιρώστε | ||
| γ' πληθ. | μαχαίρωσαν μαχαιρώσαν(ε) |
θα μαχαιρώσουν(ε) | να μαχαιρώσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω μαχαιρώσει | είχα μαχαιρώσει | θα έχω μαχαιρώσει | να έχω μαχαιρώσει | ||
| β' ενικ. | έχεις μαχαιρώσει | είχες μαχαιρώσει | θα έχεις μαχαιρώσει | να έχεις μαχαιρώσει | ||
| γ' ενικ. | έχει μαχαιρώσει | είχε μαχαιρώσει | θα έχει μαχαιρώσει | να έχει μαχαιρώσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε μαχαιρώσει | είχαμε μαχαιρώσει | θα έχουμε μαχαιρώσει | να έχουμε μαχαιρώσει | ||
| β' πληθ. | έχετε μαχαιρώσει | είχατε μαχαιρώσει | θα έχετε μαχαιρώσει | να έχετε μαχαιρώσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν μαχαιρώσει | είχαν μαχαιρώσει | θα έχουν μαχαιρώσει | να έχουν μαχαιρώσει |
| |
