μαχαιρώνω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μαχαιρώνω < μαχαίρ(ι) + -ώνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ma.çeˈɾo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐χαι‐ρώ‐νω

Ρήμα

μαχαιρώνω, αόρ.: μαχαίρωσα, παθ.φωνή: μαχαιρώνομαι, π.αόρ.: μαχαιρώθηκα, μτχ.π.π.: μαχαιρωμένος

1. πλήττω με μαχαίρι κάποιον, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ή τον σκοτωμό του
2. (μεταφορικά) εξουθενώνω, τραυματίζω, πληρώνω

Συγγενικές λέξεις

• αμαχαίωτα
• αμαχαίρωτος
• καταμαχαιρώνω
• μαχαίρωμα
• μαχαιρωμένος
• μαχαιρωμός
• μαχαιρωτός

→ και δείτε τη λέξη μαχαίρι

Δείτε επίσης

• μεσαιωνική ελληνική: ξεμαχαιρώνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μαχαιρώνω	μαχαίρωνα	θα μαχαιρώνω	να μαχαιρώνω		μαχαιρώνοντας
β' ενικ.	μαχαιρώνεις	μαχαίρωνες	θα μαχαιρώνεις	να μαχαιρώνεις	μαχαίρωνε
γ' ενικ.	μαχαιρώνει	μαχαίρωνε	θα μαχαιρώνει	να μαχαιρώνει
α' πληθ.	μαχαιρώνουμε	μαχαιρώναμε	θα μαχαιρώνουμε	να μαχαιρώνουμε
β' πληθ.	μαχαιρώνετε	μαχαιρώνατε	θα μαχαιρώνετε	να μαχαιρώνετε	μαχαιρώνετε
γ' πληθ.	μαχαιρώνουν(ε)	μαχαίρωναν μαχαιρώναν(ε)	θα μαχαιρώνουν(ε)	να μαχαιρώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μαχαίρωσα	θα μαχαιρώσω	να μαχαιρώσω		μαχαιρώσει
β' ενικ.		μαχαίρωσες	θα μαχαιρώσεις	να μαχαιρώσεις	μαχαίρωσε
γ' ενικ.		μαχαίρωσε	θα μαχαιρώσει	να μαχαιρώσει
α' πληθ.		μαχαιρώσαμε	θα μαχαιρώσουμε	να μαχαιρώσουμε
β' πληθ.		μαχαιρώσατε	θα μαχαιρώσετε	να μαχαιρώσετε	μαχαιρώστε
γ' πληθ.		μαχαίρωσαν μαχαιρώσαν(ε)	θα μαχαιρώσουν(ε)	να μαχαιρώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μαχαιρώσει	είχα μαχαιρώσει	θα έχω μαχαιρώσει	να έχω μαχαιρώσει
β' ενικ.	έχεις μαχαιρώσει	είχες μαχαιρώσει	θα έχεις μαχαιρώσει	να έχεις μαχαιρώσει	έχε μαχαιρωμένο
γ' ενικ.	έχει μαχαιρώσει	είχε μαχαιρώσει	θα έχει μαχαιρώσει	να έχει μαχαιρώσει
α' πληθ.	έχουμε μαχαιρώσει	είχαμε μαχαιρώσει	θα έχουμε μαχαιρώσει	να έχουμε μαχαιρώσει
β' πληθ.	έχετε μαχαιρώσει	είχατε μαχαιρώσει	θα έχετε μαχαιρώσει	να έχετε μαχαιρώσει	έχετε μαχαιρωμένο
γ' πληθ.	έχουν μαχαιρώσει	είχαν μαχαιρώσει	θα έχουν μαχαιρώσει	να έχουν μαχαιρώσει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) μαχαιρωμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) μαχαιρωμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) μαχαιρωμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) μαχαιρωμένο

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μαχαιρώνομαι	μαχαιρωνόμουν(α)	θα μαχαιρώνομαι	να μαχαιρώνομαι
β' ενικ.	μαχαιρώνεσαι	μαχαιρωνόσουν(α)	θα μαχαιρώνεσαι	να μαχαιρώνεσαι
γ' ενικ.	μαχαιρώνεται	μαχαιρωνόταν(ε)	θα μαχαιρώνεται	να μαχαιρώνεται
α' πληθ.	μαχαιρωνόμαστε	μαχαιρωνόμαστε μαχαιρωνόμασταν	θα μαχαιρωνόμαστε	να μαχαιρωνόμαστε
β' πληθ.	μαχαιρώνεστε	μαχαιρωνόσαστε μαχαιρωνόσασταν	θα μαχαιρώνεστε	να μαχαιρώνεστε	(μαχαιρώνεστε)
γ' πληθ.	μαχαιρώνονται	μαχαιρώνονταν μαχαιρωνόντουσαν	θα μαχαιρώνονται	να μαχαιρώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μαχαιρώθηκα	θα μαχαιρωθώ	να μαχαιρωθώ		μαχαιρωθεί
β' ενικ.		μαχαιρώθηκες	θα μαχαιρωθείς	να μαχαιρωθείς	μαχαιρώσου
γ' ενικ.		μαχαιρώθηκε	θα μαχαιρωθεί	να μαχαιρωθεί
α' πληθ.		μαχαιρωθήκαμε	θα μαχαιρωθούμε	να μαχαιρωθούμε
β' πληθ.		μαχαιρωθήκατε	θα μαχαιρωθείτε	να μαχαιρωθείτε	μαχαιρωθείτε
γ' πληθ.		μαχαιρώθηκαν μαχαιρωθήκαν(ε)	θα μαχαιρωθούν(ε)	να μαχαιρωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω μαχαιρωθεί	είχα μαχαιρωθεί	θα έχω μαχαιρωθεί	να έχω μαχαιρωθεί		μαχαιρωμένος
β' ενικ.	έχεις μαχαιρωθεί	είχες μαχαιρωθεί	θα έχεις μαχαιρωθεί	να έχεις μαχαιρωθεί
γ' ενικ.	έχει μαχαιρωθεί	είχε μαχαιρωθεί	θα έχει μαχαιρωθεί	να έχει μαχαιρωθεί
α' πληθ.	έχουμε μαχαιρωθεί	είχαμε μαχαιρωθεί	θα έχουμε μαχαιρωθεί	να έχουμε μαχαιρωθεί
β' πληθ.	έχετε μαχαιρωθεί	είχατε μαχαιρωθεί	θα έχετε μαχαιρωθεί	να έχετε μαχαιρωθεί
γ' πληθ.	έχουν μαχαιρωθεί	είχαν μαχαιρωθεί	θα έχουν μαχαιρωθεί	να έχουν μαχαιρωθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι μαχαιρωμένος - είμαστε, είστε, είναι μαχαιρωμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν μαχαιρωμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν μαχαιρωμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι μαχαιρωμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι μαχαιρωμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι μαχαιρωμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι μαχαιρωμένοι

Μεταφράσεις

    μαχαιρώνω

αγγλικά : stab (en), knife (en) γαλλικά : poignarder (fr)

τουρκικά : bıçaklamak (tr)