μουρασελές

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μουρασελές	οι	μουρασελέδες
γενική	του	μουρασελέ	των	μουρασελέδων
αιτιατική	τον	μουρασελέ	τους	μουρασελέδες
κλητική		μουρασελέ		μουρασελέδες
Κατηγορία όπως «καφές» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μουρασελές < τουρκική mürasele < αραβική

Ουσιαστικό

μουρασελές αρσενικό

1. (ιστορία) διορισμός, άδεια
2. (ειδικότερα) (ιστορία) (Τουρκοκρατία) διαταγή απονομής της ιδιότητας του αρματολού

   ※  Τότε πλέον ἤρχιζε νὰ σκέπτηται περὶ τῆς προσφορᾶς τῆς παντουρίας, καπετανίας, εἰς τὸν ἄγριον τοῦτον ἀρματολόν, εἰς τὸν ὁποῖον, εὑρισκόμενον εἰς τὴν ἀγρίαν ταύτην κατάστασιν, ἀπέδιδον τὸ ἐπώνυμον κλέπτης· ὅταν δὲ οὗτος ἐλάμβανε τὸν μουρασελέν, δικαστικὴν ἀπόφασιν, ἐλέγετο παντούρης ἢ καπιτάνος. (Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενικὴ ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, Τύποις τοῦ «Εὐαγγελισμοῦ» Δ. Καρακατσάνη, ἐν Ἀθήναις 1864, τ. 2, σελ. θʹ)

Μεταφράσεις

    μουρασελές