παλαμαράς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παλαμαράς	οι	παλαμαράδες
γενική	του	παλαμαρά	των	παλαμαράδων
αιτιατική	τον	παλαμαρά	τους	παλαμαράδες
κλητική		παλαμαρά		παλαμαράδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλαμαράς < παλαμάρ(ι) + -άς

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.la.maˈɾas/

Ουσιαστικό

παλαμαράς αρσενικό

• (επάγγελμα) κατασκευαστής παλαμαριών

Μεταφράσεις

    παλαμαράς

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .