περιδίνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περιδίνησῐς	αἱ	περιδινήσεις
γενική	τῆς	περιδινήσεως	τῶν	περιδινήσεων
δοτική	τῇ	περιδινήσει	ταῖς	περιδινήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περιδίνησῐν	τὰς	περιδινήσεις
κλητική ὦ!		περιδίνησῐ		περιδινήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιδινήσει
γεν-δοτ	τοῖν		περιδινησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιδίνησις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

περιδίνησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• περιδίνηση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• περιδίνησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περιδίνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.