σταθμάρχαινα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σταθμάρχαινα	οι	σταθμάρχαινες
γενική	της	σταθμάρχαινας		—
αιτιατική	τη	σταθμάρχαινα	τις	σταθμάρχαινες
κλητική		σταθμάρχαινα		σταθμάρχαινες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταθμάρχαινα < σταθμάρχης + -αίνα

Προφορά

ΔΦΑ : /staθˈmaɾ.çe.na/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σταθ‐μάρ‐χαι‐να

Ουσιαστικό

σταθμάρχαινα θηλυκό

• άλλη μορφή του σταθμαρχίνα

Μεταφράσεις

    σταθμάρχαινα

Πηγές

• σταθμάρχαινα - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)