σταφίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	στᾰφῐδ-
ονομαστική	ἡ	σταφίς	αἱ	σταφίδες
γενική	τῆς	σταφίδος	τῶν	σταφίδων
δοτική	τῇ	σταφίδῐ	ταῖς	σταφίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σταφίδᾰ	τὰς	σταφίδᾰς
κλητική ὦ!		σταφίς*		σταφίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σταφίδε
γεν-δοτ	τοῖν		σταφίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταφίς (τεχνικός όρος) < ἀσταφίς

Ουσιαστικό

σταφίς θηλυκό

• σταφίδα

  → χρειάζεται παράθεμα 5ου αιώνα, Ιπποκράτης

  ≋ ταυτόσημα: ἀσταφίς / ὀσταφίς

Συγγενικά

• ἀγριοσταφίδες
• αἱμοσταφίς
• ἀποσταφιδοῦμαι, ἀποσταφιδόομαι
• προσταφιδοῦμαι, προσταφιδόομαι
• σταφιδευταῖος
• σταφίδιον
• σταφίδιος
• σταφιδίτης
• σταφιδῖτις
• σταφιδοποιΐα
• σταφιδῶ, σταφιδόω

από το ἀσταφίς / ὀσταφίς

• ἀσταφιδίτης

Πηγές

• σταφίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σταφίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.