συμβουλία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συμβουλίᾱ	αἱ	συμβουλίαι
γενική	τῆς	συμβουλίᾱς	τῶν	συμβουλιῶν
δοτική	τῇ	συμβουλίᾳ	ταῖς	συμβουλίαις
αιτιατική	τὴν	συμβουλίᾱν	τὰς	συμβουλίᾱς
κλητική ὦ!		συμβουλίᾱ		συμβουλίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμβουλίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		συμβουλίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβουλία < σύμβουλος + -ία

Ουσιαστικό

συμβουλία θηλυκό

1. συμβουλή
2. γνωμάτευση
3. (ιατρική ή άλλη) συνταγή, οδηγίες

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. , λήμμα: συμβουλία
• συμβουλία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συμβουλία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.