συμμετρικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συμμετρικότης	αἱ	συμμετρικότητες
γενική	τῆς	συμμετρικότητος	τῶν	συμμετρικοτήτων
δοτική	τῇ	συμμετρικότητι	ταῖς	συμμετρικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	συμμετρικότητα	τὰς	συμμετρικότητας
κλητική ὦ!		συμμετρικότης		συμμετρικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμμετρικότης < συμμετρικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

συμμετρικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η συμμετρικότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .