συνάθροισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συνάθροισῐς	αἱ	συναθροίσεις
γενική	τῆς	συναθροίσεως	τῶν	συναθροίσεων
δοτική	τῇ	συναθροίσει	ταῖς	συναθροίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συνάθροισῐν	τὰς	συναθροίσεις
κλητική ὦ!		συνάθροισῐ		συναθροίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συναθροίσει
γεν-δοτ	τοῖν		συναθροισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνάθροισις < συναθροί(ζω) + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + ἄθροισις.

Ουσιαστικό

συνάθροισις, -εως θηλυκό

• συνάθροιση

Πηγές

• συνάθροισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.