συνορίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνορίτης	οι	συνορίτες
γενική	του	συνορίτη	των	συνοριτών
αιτιατική	τον	συνορίτη	τους	συνορίτες
κλητική		συνορίτη		συνορίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνορίτης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική συνορίτης < ελληνιστική κοινή σύνορ(ον) + -ίτης < αρχαία ελληνική σύνορος

Ουσιαστικό

συνορίτης αρσενικό (θηλυκό: συνορίτισσα)

• (λαϊκότροπο) αυτός που συνορεύει με κάποιον άλλο

Δείτε επίσης

• συνορίτες στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    συνορίτης