τάρταρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τάρταρος	τα	τάρταρα
γενική	του	ταρτάρου *	των	ταρτάρων
αιτιατική	τον	τάρταρο	τα	τάρταρα
κλητική		τάρταρε		τάρταρα
Και προφορικό, του τάρταρου.
Κατηγορία όπως «τάρταρος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τάρταρος < αρχαία ελληνική Τάρταρος (αρσενικό), με πληθυντικο τα Τάρταρα (ουδέτερο)

Ουσιαστικό

τάρταρος αρσενικό

• συνηθίζεται στον πληθυντικό: τα τάρταρα

Πηγές

• «Δ. Διπλόκλιτα», §§605-607 - Μανόλης Τριανταφυλλίδης (2018) Νεοελληνική γραμματική (της δημοτικής). Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (ανατύπωση της πρώτης έκδοσης του 1941, με διορθώσεις και επίμετρο - γραφή πολυτονική), σελ. 257-258.