ταλάντευσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ταλάντευσις	αἱ	ταλαντεύσεις
γενική	τῆς	ταλαντεύσεως	τῶν	ταλαντεύσεων
δοτική	τῇ	ταλαντεύσει	ταῖς	ταλαντεύσεσι(ν)
αιτιατική	τὴν	ταλάντευσιν	τὰς	ταλαντεύσεις
κλητική ὦ!		ταλάντευσι		ταλαντεύσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταλάντευσις < αρχαία ελληνική ταλαντεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

ταλάντευσις θηλυκό

• (λόγια μεσαιωνική) ταλάντευση (κυριολεκτικά, μεταφορικά)

  ※  11/12ος αιώνας [γλώσσα:αρχαΐζουσα] ⌘ Άννα Κομνηνή, Αλεξιάς 1.1d

  πολλὰς δὲ ταλαντεύσεις λαβούσης τῆς τῶν Ῥωμαίων ἡγεμονίας

  ※  12ος αιώνας [γλώσσα: όψιμη ελληνιστική κοινή] ⌘ Νικήτας Χωνιάτης, Χρονική Διήγησις, Βασιλεία κυρ Ιωάννου του Κομνηνού, ⌘CSHB 6.16c επιμ. Bekker, 1835 - ⌘CFHB 11.1.24 επιμ. van Dieten, 1975.

  ὀψὲ δέ ποτε μετὰ πολλὴν τοῦ ξίφους ταλάντευσιν τὴν χεῖρα κατενεγκὼν ὁ Μακεδὼν διχῇ τὸν Κωσταντίνου θυρεὸν διαιρεῖ

Πηγές

• ταλάντευσις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)