φακινᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	φακινᾶς
γενική	τοῦ	φακινᾶ
δοτική	τῷ	φακινᾷ
αιτιατική	τὸν	φακινᾶν
κλητική ὦ!		φακινᾶ
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'Μηνᾶς' όπως «Μηνᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φακινᾶς (ελληνιστική κοινή) < φάκιν(ος) + -ᾶς

Ουσιαστικό

φακινᾶς, -ᾶ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (επάγγελμα, σε πάπυρο) έμπορος φακών

  ※  3ος κε αιώνας, ⌘ DDbDP transcription: bgu.4.1087, v.2, Traces 1 line, στίχ. 13, (12-13), @papyri.info, @aquila.zaw.uni-heidelberg.de

  Κοπρῆς ἐν τῷ Θαραπία(ς) (δραχμαὶ) λϛ
  φα̣κινᾶς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φακός

Πηγές

• φακινᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.