φιλοτίμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φιλοτίμηση	οι	φιλοτιμήσεις
γενική	της	φιλοτίμησης*	των	φιλοτιμήσεων
αιτιατική	τη	φιλοτίμηση	τις	φιλοτιμήσεις
κλητική		φιλοτίμηση		φιλοτιμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, φιλοτιμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φιλοτίμηση < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα φιλοτίμησις < φιλοτιμώ

Ουσιαστικό

φιλοτίμηση θηλυκό

• η διέγερση του φιλότιμου, η παρότρυνση κάποιου να δείξει φιλότιμο, να φερθεί φιλότιμα

Συγγενικά

• φιλότιμος
• φιλοτιμώ
• φιλότιμα
• φιλοτιμούμαι

Μεταφράσεις

    φιλοτίμηση

Πηγές

• «φιλοτιμώ (& φιλοτίμηση)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)