ἀδολεσχία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀδολεσχίᾱ	αἱ	ἀδολεσχίαι
γενική	τῆς	ἀδολεσχίᾱς	τῶν	ἀδολεσχιῶν
δοτική	τῇ	ἀδολεσχίᾳ	ταῖς	ἀδολεσχίαις
αιτιατική	τὴν	ἀδολεσχίᾱν	τὰς	ἀδολεσχίᾱς
κλητική ὦ!		ἀδολεσχίᾱ		ἀδολεσχίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀδολεσχίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀδολεσχίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀδολεσχία < ἀδολέσχης

Ουσιαστικό

ἀδολεσχία θηλυκό

1. αδολεσχία, πολυλογία, φλυαρία
2. ικανότητα για φιλοσοφικές, λεπτές και βαθυστόχαστες σκέψεις

Συγγενικά

• ἀδολέσχης