φλυαρία
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | φλυαρία | οι | φλυαρίες |
| γενική | της | φλυαρίας | των | φλυαριών |
| αιτιατική | τη | φλυαρία | τις | φλυαρίες |
| κλητική | φλυαρία | φλυαρίες | ||
| όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - φλυαρία < αρχαία ελληνική φλυαρία
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /fli.a.ˈɾi.a/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
φλυαρία θηλυκό
- το να λέει κανείς πολλά και συνήθως περιττά ή ανούσια πράγματα
Συνώνυμα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
φλυαρία
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
| Πτώση | Ενικός | Δυϊκός | Πληθυντικός |
|---|---|---|---|
| Ονομαστική | φλυαρία | φλυαρία | φλυαρίαι |
| Γενική | φλυαρίας | φλυαρίαιν | φλυαριῶν |
| Δοτική | φλυαρίᾳ | φλυαρίαιν | φλυαρίαις |
| Αιτιατική | φλυαρίαν | φλυαρία | φλυαρίας |
| Κλητική | φλυαρία | φλυαρία | φλυαρίαι |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
φλυαρία <φλυαρέω < φλύαρος < φλύω < φλέω
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
φλυαρία θηλυκό