ἀκανθυλλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀκανθυλλίς	αἱ	ἀκανθυλλίδες
γενική	τῆς	ἀκανθυλλίδος	τῶν	ἀκανθυλλίδων
δοτική	τῇ	ἀκανθυλλίδῐ	ταῖς	ἀκανθυλλίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀκανθυλλίδᾰ	τὰς	ἀκανθυλλίδᾰς
κλητική ὦ!		ἀκανθυλλίς*		ἀκανθυλλίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκανθυλλίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκανθυλλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀκανθυλλίς < ἀκανθ(ίς) +-υλλίς

Ουσιαστικό

ἀκανθυλλίς θηλυκό

1. (πτηνό) η καρδερίνα
2. ο φάρυγγας

Συγγενικά=

• → δείτε τη λέξη ἄκανθα

Πηγές

• ἀκανθυλλίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• ἀκανθυλλίς - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.