ἀστειολογία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀστειολογίᾱ	αἱ	ἀστειολογίαι
γενική	τῆς	ἀστειολογίᾱς	τῶν	ἀστειολογιῶν
δοτική	τῇ	ἀστειολογίᾳ	ταῖς	ἀστειολογίαις
αιτιατική	τὴν	ἀστειολογίᾱν	τὰς	ἀστειολογίᾱς
κλητική ὦ!		ἀστειολογίᾱ		ἀστειολογίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀστειολογίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀστειολογίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀστειολογία < ἀστειολόγ(ος) + -ία (-λογία)

Ουσιαστικό

ἀστειολογία αρσενικό

• το έξυπνο αστείο, ευφυολόγημα

Πηγές

• ἀστειολογία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.