Ἀσιᾶτις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀσιᾶτις	αἱ	Ἀσιάτιδες
γενική	τῆς	Ἀσιάτιδος	τῶν	Ἀσιατίδων
δοτική	τῇ	Ἀσιάτιδῐ	ταῖς	Ἀσιάτισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ἀσιᾶτιν	τὰς	Ἀσιάτιδᾰς
κλητική ὦ!		Ἀσιᾶτι		Ἀσιάτιδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀσιάτιδε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀσιατίδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀσιᾶτις < Ἀσιάτ(ης) + -ις

Ουσιαστικό

Ἀσιᾶτις θηλυκό

• (πατριδωνυμικό) θηλυκό του Ἀσιάτης

  → και δείτε τη λέξη Ασιάτιδα

Πηγές

• Ἀσία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀσιᾶτις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.