Ἄβα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἄβᾱ	αἱ	Ἄβαι
γενική	τῆς	Ἄβᾱς	τῶν	Ἀβῶν
δοτική	τῇ	Ἄβᾳ	ταῖς	Ἄβαις
αιτιατική	τὴν	Ἄβᾱν	τὰς	Ἄβᾱς
κλητική ὦ!		Ἄβᾱ		Ἄβαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἄβᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἄβαιν
!!Εξαίρεση: παρ' όλο που το θέμα λήγει σε σύμφωνο εκτός από ρο, δεν έχει γενική ενικού σε -ης και δοτική σε -ῃ. Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'Ἀνδρομέδα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἄβα < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ἄβα θηλυκό

1. (ελληνική μυθολογία) νύμφη, ερωμένη του Ποσειδώνα, μητέρα του Εργίσκου, ιδρυτή της Εργίσκης
2. κόρη του Ζηνοφάνους, βασίλισσα της Όλβης, στη Κιλικία
3. τοπωνύμιο της Ελλάδας

   ※  φησὶ δ' Ἀριστοτέλης ἐξ Ἄβας τῆς Φωκικῆς Θρᾷκας ὁρμηθέντας ἐποικῆσαι τὴν νῆσον καὶ ἐπονομάσαι Ἄβαντας τοὺς ἔχοντας αὐτήν. (Στράβων, Γεωγραφικά, 10, 3, 5-7)

Συγγενικά

• Ἄβας
• Ἄβαντες
• Ἄβαντα

Πηγές

• Ἄβα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.