ἐπίσαγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἐπίσαγμᾰ	τὰ	ἐπισάγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ἐπισάγμᾰτος	τῶν	ἐπισαγμᾰ́των
δοτική	τῷ	ἐπισάγμᾰτῐ	τοῖς	ἐπισάγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἐπίσαγμᾰ	τὰ	ἐπισάγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ἐπίσαγμᾰ		ἐπισάγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπισάγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπισαγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπίσαγμα < ἐπισάττω

Ουσιαστικό

ἐπίσαγμα ουδέτερο

• το σαμάρι στη πλάτη ζώου

Πηγές

• ἐπίσαγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπίσαγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.