institution

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
institution	institutions

Ουσιαστικό

institution ^(en)

1. το ίδρυμα, ένας μεγάλος σημαντικός οργανισμός που έχει συγκεκριμένο σκοπό, για παράδειγμα ένα πανεπιστήμιο ή μια τράπεζα

   ⮡  institutions of higher education - ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη institute

2. ο θεσμός, ένα έθιμο ή ένα σύστημα που υπάρχει εδώ και πολύ καιρό σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων

   ⮡  the institution of the family - ο θεσμός της οικογένειας

   ⮡  Justice is vigilant for the observance of laws and the protection of institutions.

   Η δικαιοσύνη αγρυπνά για την τήρηση των νόμων και την προστασία των θεσμών.

3. (μη μετρήσιμο) η θέσπιση, η καθιέρωση

   ⮡  The institution of measures for the decentralization of the industry.

   Η θέσπιση μέτρων για την αποκέντρωση της βιομηχανίας.

   ⮡  The institution of monthly leave was a result of long-term struggles of the working class.

   Η καθιέρωση της μηνιαίας άδειας ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιων αγώνων της εργατικής τάξης.

Πηγές

• institution - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 384. ISBN 9780194325684. , λήμμα: ίδρυμα

---

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
institution	institutions

Ουσιαστικό

institution ^(fr) θηλυκό

1. (παρωχημένο) η σύσταση, η ίδρυση
2. (θρησκεία) κανόνας μοναχικής τάξης που ορίζεται τη στιγμή της ίδρυσής της
3. το ίδρυμα
4. το Institut de France, που περιλαμβάνει τις πέντε Ακαδημίες

Συγγενικά

• instituer
• institut
• institutes
• instituteur - institutrice
• institution
• institutionnalisation
• institutionnaliser
• institutionnel