minimus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

minimus < minor < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)mey(h₁)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

minimus ^(la)

• υπερθετικός βαθμός του parvus

Θετικός	Συγκριτικός	Υπερθετικός
Επίθετο
parvus-parva-parvum	minor-minor-minus	minimus-minima-minimum
Επίρρημα
non multum ή paulum	minus	minime

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	minimus	minima	minimum	minimī	minimae	minima
γενική	minimī	minimae	minimī	minimōrum	minimārum	minimōrum
δοτική	minimō	minimae	minimō	minimīs	minimīs	minimīs
αιτιατική	minimum	minimam	minimum	minimōs	minimās	minima
κλητική	minime	minima	minimum	minimī	minimae	minima
αφαιρετική	minimō	minimā	minimō	minimīs	minimīs	minimīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

Πηγές

• minimus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.